پیشگیری و درمان ریفلاکس در نوزادان
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۳۷۰۱۹۴
آفتابنیوز :
مژگان عزیزی با اشاره به اینکه بچهها به دلیل اینکه عضله پایین مریشان هنوز کاملاً رشد نکرده دچار ریفلاکس میشوند، اظهار کرد: اسفنکتر مری، عضلهای در پایین مری است که معده را از مری جدا میکند تا غذا و اسید از معده به پشت حلق برنگردد؛ اما عضله اسفنکتر مری نوزاد ضعیف و در حال رشد است که باعث میشود غذا راحتتر به پشت حلق برگشته و در نتیجه علائم ریفلاکس را ایجاد کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: گاهی بچهها پُرخوری میکنند که در این صورت غذا میتواند به بالا برگردد، سپس تدریجاً با رشد کودک، عضله مورد نظر سفت و قویتر شده و کودک کمتر بالا میآورد.
عزیزی با اشاره به علائمی که نشان میدهند کودک ریفلاکس دارد، عنوان کرد: یکیاز علامتهای اصلی ریفلاکس اسید معده به مری، بیقراری و بهانهجوییهای کودک است، بچههایی که ریفلاکس دارند اغلب گریه میکنند. بی قرارند مخصوصاً در زمان تغذیه که در بیشتر بچهها حدوداً ۸ تا ۱۰ بار در عرض بیست و چهار ساعت است، بنابراین کودکانی که مشکل ریفلاکس دارند بیشتر مواقع بیقرار بوده و نقنق میکنند.
این متخصص کودکان و نوزادان ادامه داد: همچنین ممکن است کودک آروغهایی بزند که همراهش کمی بالا بیاورد یا سکسکه کند و یا ممکن است هنگام خوردن و بلع مشکل داشته باشد.
وی افزود: وقتی غذای زیادی وارد معده کودک میکنید احتمال اینکه غذا به سمت بالا برگردد بیشتر است، پس سعی کنید غذاها را با حجم کمتر، اما در وعدههای مکرر به کودک بدهید تا کمتر بالا بیاورد و از مقدار اسیدی که وارد حلقش میشود نیز کم شود.
عزیزی با اشاره به اینکه بچههایی که ریفلاکس دارند معمولاً بدنشان را حین و بعد از غذا خوردن قوز میکنند، دلیلش هم میتواند احساس سوزش و درد ناشی از تجمع اسید و مایعات معده در مریشان باشد، بیان کرد: قوز کردن غیرعادی میتواند خودش یک مسأله نورولوژیکی باشد، اما اگر کودک دیگر علائم ریفلاکس را دارد، قوز کردنش هم میتواند به ریفلاکس مربوط باشد.
این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به اینکه سرفه یا پنومونی مکرر نیز از دیگر نشانههای قابل توجه ریفلاکس در کودکان است، عنوان کرد: کودک شما ممکن است به دلیل اسید معده یا غذایی که به پشت حلقش میآید مکرراً سرفه کند، ضمناً خرده غذاهایی که در پشت حلق جمع میشوند نیز ممکن است با استنشاق وارد ریهها و نای شوند که نتیجه آن پنومومی باکتریایی خواهد بود و دیگر مشکلات تنفسی مانند خس خس سینه و آسم هم میتوانند از پیامدهای ریفلاکس باشند.
وی عنوان کرد: یک مسأله مهم دیگر اینکه ریفلاکس میتواند در خواب کودک اختلال ایجاد کند و باعث شود او طی شب خواب راحتی نداشته باشد، سعی کنید بین زمان خواب کودک و تغذیه او فاصله بگذارید تا محتویات معده فرصتی برای هضم شدن پیش از خواب داشته باشند.
عزیزی با اشاره به اینکه دو راهکار اصلی برای جلوگیری از ریفلاکس کودک وجود دارد، افزود: در وعدههای مکررتر با حجم کمتر به کودک غذا بدهید، وقتی غذای زیادی وارد معده کودک میکنید احتمال اینکه غذا به سمت بالا برگردد بیشتر است، پس سعی کنید غذاها را با حجم کمتر، اما در وعدههای مکرر به کودک بدهید تا کمتر بالا بیاورد و از مقدار اسیدی که وارد حلقش میشود نیز کم شود.
این متخصص کودکان و نوزادان با اشاره به اینکه اگر کودک هنوز نمیتواند بنشیند سرش را در زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه نگه دارید، افزود: وضعیت درست سر کودک هنگام غذا خوردن میتواند تفاوت زیادی ایجاد کند، بهتر است چه هنگام غذا خوردن و چه نیم ساعت پساز آن سر کودک در زاویه ۳۰ درجه با زمین باشد، چون جاذبه به گوارش غذا کمک میکند.
وی با اشاره به اینکه اگر دادن وعدههای مکرر با حجم کمتر و بالا نگه داشتن سر کودک حین غذا خوردن بیفایده بود حتماً با پزشکش مشورت کنید، عنوان کرد: لزوماً دارو درمانی اولین گزینه برای رفع ریفلاکس نیست، معمولاً فقط در موارد شدید دارو تجویز میشود، یعنی زمانی که کودک نمیتواند چیزی بخورد و وزن نگرفته است.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: ریفلاکس نوزادان عزیزی با اشاره وعده های مکرر حجم کمتر غذا خوردن بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۷۰۱۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۱۰۰ کودک مبتلا به اوتیسم در نیشابور شناسایی شدند
محمد توحیدی معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که شناسایی کودکان مبتلا به اختلال اتیسم و ارجاع به مرکز توانبخشی و درمانی در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۲ نسبت به۶ ماهه نخست آن رشد چهار برابری داشته است گفت: در نیمه نخست سال ۱۴۰۲، ۲۰ کودک مبتلا به اوتیسم و در نیمه دوم سال گذشته ۸۰ کودک مبتلا به اوتیسم شناسایی شدند.
او افزود: در راستای اجرای دستورالعمل وزارتی و شیوهنامه پذیرش و ارائه خدمت به بیماران مبتلا به اختلال اوتیسم و همچنین اهمیت شناسایی به هنگام کودکان دارای طیف اوتیسم، فرایند شناسایی و غربالگری این بیماران طی جلسات متعددی با معاونت بهداشت، بهزیستی، آموزش و پرورش و مرکز توانبخشی و درمانی در سال گذشته بازبینی شد و آموزش پزشکان، بهورزان و مراقبان پایگاههای سلامت و مربیان مدارس سطح شهر به عنوان بخش مهمی از فرآیند شناسایی به طور ویژه در دستور کار قرار گرفت.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور ادامه داد: با آموزش و حساسسازی افراد دخیل در شناسایی و غربالگری که با همکاری گروه سلامت جمعیت، خانواده و مدارس و گروه سلامت روان، اجتماعی و اعتیاد معاونت بهداشت انجام شد، شناسایی کودکان مبتلا به اوتیسم انجام و مبتلایان به مرکز توانبخشی و درمانی ارجاع شدند.
توحیدی بیان کرد: در مرکز توانبخشی پس از انجام تستهای تشخیصی و محرز شدن اختلال طیف اوتیسم توسط متخصص روانشناسی و آموزش کودکان استثنائی، اقدامات آموزشی و درمانی موردنیاز برای کودک آغاز میشود.
او تصریح کرد: هزینه مداخلات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتسیم بسیار زیاد است به گونهای که در ماه بین ۷۰ تا ۸۰ میلیون ریال برای هر کودک هزینه باید انجام شود، اما خوشبختانه بخش قابل توجهی از هزینههای درمان این کودکان تا ۱۴ سالگی، در قالب بسته حمایتی بیماران خاص و صعب العلاج از سوی سازمانهای بیمهگر و اداره بهزیستی به مرکز توانبخشی پرداخت و والدین هیچ گونه هزینهای برای درمان فرزند خود برعهده ندارند.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی نیشابور با بیان این که تشخیص ابتلا به اوتیسم در کودکان پسر حدود چهار برابر کودکان دختر است تاکید کرد: تشخیص ابتلای به اوتیسم غالبا بعد از ۲ سالگی دقیقتر است ولی به دلیل مراجعات دیرهنگام والدین با توجه به عدم پذیرش آنان، متاسفانه تشخیصها بعد از زمان طلایی مداخله یعنی بعد از سن پنج سالگی صورت میگیرد.
توحیدی با تأکید بر این که هر چه کودک مبتلا به اختلال اوتیسم در سنین پایینتر و تا کمتر از سه سالگی شناسایی شود اقدامات درمانی برای او مؤثرتر خواهد بود اظهار کرد: علاوه بر پزشکان، مراقبان سلامت و مربیان مدارس و والدین نیز در صورت مشاهده رفتارهای غیرمعمول کودک خود نظیر رفتارهای کلیشهای و تکراری، عدم ارتباط چشمی مناسب، عدم واکنش به صدا زدن نام و انجام بازیهای تکراری و متعاقب آن مراجعه زودهنگام به پایگاههای بهداشتی، نقش مهمی در شناسایی و شروع روند درمانی کودک مبتلا به اختلال اوتیسم دارند.